Αίσχος σε σχολείο στην Κέρκυρα

Αναδημοσίευση από το: http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1011056

… O Σύλλογος καθηγητών του Λυκείου Λευκίμμης Κέρκυρας υποβίβασε από τη Γ’ Λυκείου στην Α’ Λυκείου μαθητή ο οποίος έμενε από απουσίες, πήρε προσωρινά αναστολή και παρακολούθησε και πέρασε τις επόμενες τάξεις και τώρα που βγήκε η τελική απόφαση του Δικαστηρίου τον ξαναρίχνουν στην Α’ Τάξη!!!
Το παιδί έμενε για 4 απουσίες στην Α’ Λυκείου λόγω ασθένειας και νοσηλείας σε νοσοκομείο και ο Σύλλογος Καθηγητών του Λυκείου του, πριν από 2 χρόνια, τον άφησε στάσιμο λόγω απουσιών. Το παιδί (δηλ. οι γονείς του) προσέφυγε στο Διοικητικό Εφετείο Ιωαννίνων και πήρε αναστολή της απόφασης που τον κατέτασσε στάσιμο. Έδωσε εξετάσεις, πέρασε την Α´  στη συνέχεια πέρασε και τη Β’ χωρίς πρόβλημα απουσιών και τώρα 2 μήνες πριν τη λήξη του ακαδημαικού έτους και τις πανελλήνιες κοινοποιήθηκε η απόφαση του Εφετείου με την οποία επικυρώνεται η απόφαση του Συλλόγου Καθηγητών θεωρώντας ότι παιδί καλώς έμεινε στάσιμο λόγω απουσιών.
Ο Σύλλογος Καθηγητών σε μια πρωτοφανή ένδειξη αναλγησίας, επίδειξης δύναμης προς τον αδύναμο και αντεκδίκησης πήρε απόφαση να υποβιβάσει το παιδί και πάλι στην Α´ Λυκείου, την οποία όμως έχει περάσει άξια με εξετάσεις, όπως έχει περάσει με εξετάσεις και τη Β’.
Τι του λένε λοιπόν;
Εσύ που πέρασες τη Β’, φοιτάς επιτυχώς στη Γ’ δεν είσαι άξιος να περάσεις την Α’!
Το αίσχος είναι ότι ο Σύλλογος Καθηγητών συνεχίζει μια κόντρα μόνο και μόνο για να ικανοποιηθεί ο εγωισμός του διευθυντή ότι καλά έκανε που άφησε στάσιμο τότε το παιδί. Αφού δηλαδή πήρε την πρώτη απόφαση να μείνει στάσιμος, ξαναπαίρνει μετά από 2 χρόνια απόφαση υποβιβασμού.
Ένας καθηγητής άλλου γειτονικού λυκείου που μίλησε στη ΝΕΤ είπε ότι το ίδιο το Υπουργείο, που τώρα κάνει την πάπια και δήθεν προσπαθεί να βρει κάποια λύση, έστειλε εμπιστευτικό έγγραφο στο Λύκειο για να αφήσει στάσιμο το μαθητή!

Μαζική Συμπαράσταση στο μαθητή που τον αφήνουν χωρίς λόγο στάσιμο. Όχι στην τρομοκρατία στην Παιδεία. Έξω η Χούντα απ’ την Παιδεία.
Να σκεφτούμε τις εκδηλώσεις διαμαρτυρίας. Να δημοσιοποιήσουμε το θέμα παντού. Να προχωρήσουμε σε εκδηλώσεις και καταλήψεις συμπαράστασης.

Φυλακές στην Ορεστιάδα

Το είδαμε κι αυτό!
Πώς θα λύσουμε το πρόβλημα φτώχιας κι ανεργίας στην Ορεστιάδα;
Είπε ο Δικηγορικός Σύλλογος Ορεστιάδας να συνεισφέρει στην κοινωνική ανάπτυξη και την ανάπτυξη, βεβαίως – βεβαίως, των εισοδημάτων των «ποινικολόγων» της περιοχής, δημιουργώντας ακόμη ένα παραδικαστικό κύκλωμα. Αλίμονο! Δε μας έφταναν όλα τ’ άλλα, να φτιάξουμε ακόμη ένα! Μόνο οι Κομοτηναίοι θα έχουν τα κυκλώματά τους για να παίρνουν δουλειές μέσα από τις φυλακές; «Fari vagnari a pizzu«.
Εξάλλου τόσος κόσμος θα βρει δουλειά. Οικοδομικά επαγγέλματα για να χτιστούν οι φυλακές, νέοι φύλακες, νέοι εξωτερικοί φρουροί, μάγειροι, καθαρίστριες, ξενοδόχοι, ταξιτζήδες, εστιάτορες, μπαράκηδες· όλοι θα βγούμε κερδισμένοι αφού θα ξεσπιτώνονται οι συγγενείς των κρατουμένων από Πελοπόννησο, Ζωνιανά (καλά να πάθουν οι ναρκέμποροι, οι κονομημένοι!), Αθήνα κλπ. για να έρθουν να δουν τους δικούς τους ανθρώπους και θα ξοδεύουν ένα κάρο λεφτά. Α… Ξέχασα και τους ελικοπτεράδες, μια ακόμη συμπαθής κατηγορία εργαζομένων που πιθανότατα θα δημιουργηθεί στην περιοχή, συμβάλλοντας στη μείωση της ανεργίας.
Έτσι αντιλαμβάνονται την ανάπτυξη οι κρατούντες του Δικ. Συλλόγου αλλά και της τοπικής κοινωνίας της Ορεστιάδας: Να γίνουν οι συγγενείς των κρατουμένων πιο φτωχοί για να γίνουμε εμείς πιο πλούσιοι! Να τους τσακίσουμε στα έξοδα, στις μετακινήσεις, στις διανυχτερεύσεις για να τα κονομάμε εμείς. Ασχέτως που οι περισσότεροι κρατούμενοι είναι ήδη φτωχοί, ασχέτως που έχουν καταβάλει το μεγαλύτερο τμήμα των εισοδημάτων τους από τις παράνομες δραστηριότητές τους στο Σύστημα Υπεράσπισής τους -και δεν εννοώ μόνο τους δικηγόρους- ασχέτως που αυτοί που εισπράττουν τα δις (τα 28 δις και άλλα πολλά) δεν πρόκεται ποτέ να μπουν στη φυλακή, εμείς θα αγωνιστούμε για να γίνουν οι κρατούμενοι κι οι οικογένειές τους ακόμη πιο φτωχοί. «Fari vagnari a pizzu«.
Ωραία ανάπτυξη, έτσι;

Κι αν μάλιστα θυμηθούμε το ρητό «όπου ανοίγει ένα σχολείο κλείνει μια φυλακή», στην περίπτωση μάλλον ισχύει αντίστροφο. Δυστυχώς όμως τα σχολεία ανακυκλώνουν το τζίρο της περιοχής και δε φέρνουν απ’ έξω. Άσε που αν χτιστούν σχολεία αντί φυλακές εισόδημα θα έχουν μόνο οι πτυχιούχοι, άντε κι οι βιβλιοπώλες.
Φυλακές, λοιπόν, για να ‘χουν εισόδημα όλοι!

Διαίρει και βασίλευε (σιγά το νέο!)

Το Ταμείο Αλληλοβοηθείας Προσωπικού της Γενικής Τράπεζας, αυτό που δίνει τα εφάπαξ, κατέρρευσε. Κατέρρευσε σαν χάρτινος πύργος με τα αποθεματικά του να εξανεμίζονται μέσα από την πολιτική των «τοξικών» ομολόγων. Οι εργαζόμενοι έχασαν εκατομμύρια από τις δικές τους εισφορές· κι όμως δεν έπεσε τουφεκιά. Όχι απεργία, ούτε καν μια στάση εργασίας κατάφερε να κάνουν οι θιγόμενοι εργαζόμενοι. Γιατί άραγε;

Να γιατί: Οι νεώτεροι εργαζόμενοι της Γενικής αλλά και των άλλων τραπεζών δεν ασφαλίζονται πλέον στα τραπεζικά ταμεία αλλά στο ΙΚΑ, οπότε δεν τους ενδιαφέρει το θέμα. Όταν άλλαζαν οι εργασιακές σχέσεις στη Γενική και τις άλλες τράπεζες οι παλιοί εργαζόμενοι δεν αγωνίστηκαν ώστε και οι νεώτεροι να εντάσσονται στο ίδιο εργασιακό καθεστώς. Θεώρησαν ότι είχαν διασφαλίσει τα δικά τους δικαιώματα και «έκαναν την πάπια» για τους καινούργιους. Η γνωστή εργοδοτική τακτική του σαλαμιού πέτυχε για μια ακόμη φορά και διέσπασε τους εργαζόμενους, τους χώρισε σε δύο κατηγορίες παρά το γεγονός ότι εργάζονταν υπό τις ίδιες ακριβώς συνθήκες.

Η διαχρονικά ξεπουλημένη στην εργοδοσία συνδικαλιστική ηγεσία και της Γενικής και της ΟΤΟΕ δεν έβγαλε κιχ για την αλλαγή των όρων των συμβάσεων εργασίας και των ασφαλιστικών δικαιωμάτων, όντας κι αυτή στη λογική των «παλιών». Τώρα ήρθε η ώρα της κρίσης. Οι «παλιοί» έχασαν το εφάπαξ τους και οι «νέοι» δεν έχουν κανένα μα κανένα λόγο να τους υποστηρίξουν γιατί αυτοί δεν χάνουν τίποτε, το είχαν χαμένο από την αρχή, αφού ασφαλίστηκαν στο ΙΚΑ.

Αυτή την εξέλιξη έπρεπε να την περιμένουν ειδικά οι τραπεζοϋπάλληλοι, καθώς, εξαιτίας της φύσης της εργασίας τους, ξέρουν πολύ καλά πώς όλα είναι δανεικά.

Οι εργαζόμενοι οφείλουν να κατανοήσουν ότι αυτό που συνέβη στη Γενική οφείλεται αποκλειστικά και μόνο στη διάσπασή τους από την εργοδοσία σε δήθεν προνομιούχες κατηγορίες. Η εξέλιξη αποδεικνύει και στην πράξη ότι οι εργαζόμενοι θα είναι πάντοτε οι χαμένοι αν δεν δείχνουν αλληλεγγύη μεταξύ τους, αν υποτάσσονται στη στρατηγική της εργοδοσίας, αν θεωρούν ότι με το ξεπούλημα του συναδέλφου διασφαλίζουν τα μικροσυμφέροντά τους, αν δεν κατανοήσουν ότι η διάσπαση προκαλείται προκειμένου να σπάσει ο αδύναμος κρίκος και στη συνέχεια όλη η εργατική αλυσίδα.

Στην αντίπερα όχθη, πέρα από τις ξεπουλημένες συνδικαλιστικές ηγεσίες και τους αδιάφορους «βολεμένους» εργαζόμενους η αλληλεγγύη των εργαζομένων άρχισε να ξαναγεννιέται με αιχμή την  ηθική και υλική συμπαράσταση προς την ηρωική Κωνσταντίνα Κούνεβα, δείχνοντάς μας τι μπορούν να καταφέρουν οι εργαζόμενοι όταν είναι ενωμένοι.

Με την ευκαιρία πρέπει να τονιστεί ότι η υγεία της Κωνσταντίνας δεν θα αποκατασταθεί ποτέ πλήρως, το ένα της μάτι έχει τυφλωθεί τελείως και από το άλλο προς στιγμήν βλέπει μόνο σκιές ενώ το πεπτικό της σύστημα έχει υποστεί εκτεταμένη καταστροφή από το βιτριόλι που την εξανάγκασαν να πιει οι μπράβοι της εργοδοσίας.  Η Κωνσταντίνα θα χρειαστεί μακροχρόνια θεραπεία και έχει ανάγκη την αλληλεγγύη μας. Όσοι μπορούν να τη βοηθήσουν από το υστέρημά τους ας καταθέσουν οποιοδήποτε ποσό, ακόμη και μισό ευρώ, στο λογαριασμό που ανοίχτηκε για το λόγο αυτό με αριμθμό 5012-019021-277 στην Τράπεζα Πειραιώς και στα ονόματα DECHEVA ELENA KUNEVA KOSTADINKA NIKOLOVA.