Σημαντική (ελπιδοφόρα) αλλαγή της τακτικής του ΚΚΕ
Το παρακάτω κείμενο το ανέβασα προχτές στο FB και το έστειλα με mail αλλά παρέλειψα να το αναρτήσω στο blog
Διαβάστε την ανακοίνωση του Πολιτικού Γραφείου της ΚΕ/ΚΚΕ
Θα πω ΜΠΡΑΒΟ και πάλι ΜΠΡΑΒΟ.
Επιτέλους! Έγινε κατανοητό ότι πρώτος στόχος αυτή τη στιγμή είναι να πέσει η κυβέρνηση. Μπράβο σε όλους όσους το πάλεψαν από μέσα για να πάρει τέτοια θέση το κκε και σε όσους το παλέψαμε απ’ έξω ως φίλοι.
Αν και διαφωνώ με το θέμα των εκλογών, οι εκλογές είναι το επουσιώδες σε όλη την υπόθεση. Θεωρώ ότι μια κυβέρνηση εθνικής ενότητας των αστικών κομμάτων θα τα ξεμπροστιάσει ακόμη περισσότερο, αλλά δεν είναι αυτό το σημαντικό όσο η ριζική μεταστροφή του κόσμου της εργασίας και η απόρριψη των αστικών ιδεολογημάτων και του αμερικάνικου όνειρου που έχει πια αποσυντεθεί και βρομάει.
Με την ανακοίνωση αυτή γίνεται πλέον σαφής αναφορά για πτώση της κυβέρνησης ως κεντρικό πολιτικό αίτημα, για διαγραφή του χρέους, αποδέσμευση από την ΕΕ (άρα έξοδο από το Ευρώ), που αυτά για πρώτη φορά τα συνδυάζει ως άμεσες ενέργειες μετά την πτώση της κυβέρνησης και όχι ως sine qua non προϋποθέσεις, δηλαδή δεν λέει πια «αν δεν έρθουν αυτά δεν θέλουμε να πέσει η κυβέρνηση».
Μπράβο και πάλι μπράβο. Ας πέσει η κυβέρνηση του ξεπουλήματος κι ο λαός είναι έτοιμος να στηρίξει μια σοβαρή πρόταση λαϊκής εξουσίας με άμεση συμμετοχή του στη λήψη των αποφάσεων.
Το πραγματικό πολιτικό λαϊκό-εργατικό μέτωπο είναι μπροστά μας κι έχουμε χρέος να μη το απεμπολήσουμε. Η συντριπτική πλειοψηφία των δυνάμεων της Αριστεράς δεν έχουν πια διαφωνία για τα άμεσα καθήκοντα του εργατικού κινήματος. Λίγο με το ΣΥΝ και την ευρωλαγνία του τα χαλάμε, αλλά θα το παλέψουμε κι αυτό. Πρέπει να ‘ναι κι ο ΣΥΝ στο μέτωπο αλλά όχι με την ευρωλιγούρα του. Τι τη θέλει; Αφού οι Κουβέληδες την κοπάνησαν, για βαρίδια ψάχνει, την ώρα που η συντριπτική πλειψοηφία του εργαζόμενου λαού έχει κατανοήσει τον αντιδραστικό ρόλο της ΕΕ και την έχει απορρίψει; Τριάντα χρόνια προσπαθούμε να δείξουμε τον πραγματικό ρόλο της ΕΕ στο Λαό και τώρα που απαξιώθηκε στα μάτια του θα της προσφέρουμε αριστερό άλλοθι;
7 Σχόλια »
Σχολιάστε
-
Recent
-
Σύνδεσμοι
Υπενθυμίζω την τελευταία δημοσκόπηση του Οκτωβρίου (με όλες τις αβεβαιότητες της)
ΠΑΣΟΚ 19,5 %
ΝΔ 31 %
ΛΑΟΣ 8 %
Δ.Συμ. 2 %
Δ.Αρ. 4 % (ελπίζω δεν διαφωνείς)
Χρ.Αυγ. 1,5 %
————————-
Άθροισμα 66 %
ΚΚΕ 13,5 %
ΣΥΡ 8,5 %
ΑΝΤΑΡ 1 %
Οικολ. 4,5 % (χαριστικά)
———————–
Άθροισμα 27,5 %
Ας σημειωθεί πως η αποχή/λευκό μειώθηκε σε ένα μήνα από 48,8 % σε 36,1 %
Το Άρμα 2 % δεν ξέρω που να το καταχωρήσω.
Στη βάση των παραπάνω τάσεων ποιά είναι η εκτίμηση σου για μετεκλογικές προοπτικές ?
Γι’ αυτό τάσσομαι εναντίον της διενέργειας εκλογών σ’ αυτή τη φάση. Οι εκλογές θα αναβαπτίσουν την αστική τάξη με τη λαϊκή συναίνεση και θα καθυστερήσουν τις εξελίξεις, αφού η αστική κυβέρνηση που θα προκύψει θα μπορεί να πάρει πιο εύκολα αποφάσεις, ενώ θα καταλαγιάσουν οι λαϊκές αντιδράσεις.
Αντιθέτως η συνέχιση της απαξίωσης του αστικού πολιτικού προσωπικού μέσα απ’ αυτή τη βουλή στρέφει τις λαϊκές δυνάμεις ενάντια στο σύστημα, ενώ ταυτόχρονα υπάρχει η δυνατότητα για δυνάμωμα της Αριστεράς μέσα από τη μαζική δράση (τόπους δουλειάς, γειτονιές, πλατείες κλπ.).
Στην Αριστερά αντιμετωπίζουμε ένα τεράστιο πρόβλημα συντονισμού της δράσης, για την ακρίβεια προσδιορισμού του πεδίου δράσης και αυτό ίσως μας στοιχίσει τη σωτηρία του καπιταλισμού. Πρέπει απαραίτητα να προτείνουμε ένα κοινό πρόγραμμα διεξόδου και τη δημιουργία αντίστοιχων επιτροπών σε πολιτικό – εργασιακό χώρο, στις οποιες θα συμμετέχουν όλες οι πολιτικές δυνάμεις που συμφωνούν μ’ αυτή την προοπτική και φυσικά όλοι οι εργαζόμενοι που θέλουν.
Νομίζω ότι μετά την αλλαγή της τακτικής του ΚΚΕ ο δρόμος έχει εξομαλυνθεί αν και πάλι έχει εμπόδια. Αυτές τις επιτροπές πρέπει να επιβάλουμε στα κόμματά μας από τα κάτω. Είναι ουσιώδες να συμμετέχουν όλες οι δυνάμεις της Αριστεράς. Το κοινό πρόγραμμα είναι πλέον δεδομένο: Ευρεία εθνικοποίηση συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής, εργατικός έλεγχος, δημοκρατικός κεντρικός σχεδιασμός (έγκριση με δημοψήφισμα π.χ.), μονομερής διαγραφή του χρέους, αναδιάρθρωση της παραγωγής. Μόνο ο Κουβέλης δεν συμφωνεί και αντίο του. Ο ΣΥΝ αν και δεν συμφωνεί πλήρως, πρέπει να αναγκαστεί να συμμετάσχει. Το ίδιο και δυνάμεις που αποχωρούν από το ΠΑΣΟΚ. Ξέρω πολλούς συνδικαλιστές του ΠΑΣΟΚ που δεν έχουν αντίρρηση στην εθνικοποίηση και τον εργατικό έλεγχο (εξάλλου ξέρουν πώς να χειραγωγούν τους εργαζόμενους!)
Παρόλα αυτά, ως έλεγε κι ο Χαρίλαος, οι νύχτες είναι γκαστρωμένες. Σκέψου μεθαύριο στην απεργία να μπουκάρει ο κόσμος στη Βουλή και να συσταθεί μια προσωρινή κυβέρνηση με άμεση υλοποίηση των βασικών στόχων ενός τέτοιου προγράμματος. Πάνε όλα όσα λέμε για εκλογές εκ των πραγμάτων.
Υπάρχει κι ένα πολύ σημαντικό πρόβλημα σ’ όλα αυτά: Πρέπει να προϋπάρχει σχέδιο για τη νέα παραγωγική δραστηριότητα και την εκπόνησή του μόνο το ΚΚΕ έχει τα μέσα και το έμψυχο δυναμικό να το προτείνει βιώσιμο. Αυτό ακριβώς το σχέδιο για το «μετά», είναι και το μέσον για να τραβήξει τους εργαζομενους από την αστική επιρροή.
Δες το παρακάτω βίντεο !
Εννοείς αυτό:
Δεν μπορω να αντιληφθω που βλεπετε αλλαγη τακτικης.
Το γράφω και στο κυρίως κείμενο: Μέχρι τις 12-10 το κκε έλεγε ότι δεν έχει νόημα να πέσει η κυβέρνηση αν δε έρθει λαϊκή εξουσία. Από τις 13-10 λέει ότι πρέπει να πέσει η κυβέρνηση και μετά την πτώση της θα το παλέψει για λαϊκή εξουσία (εντάξει, δε χρειάζεται να παλέψει πολύ: Όλες οι εξουσίες πηγάζουν από το λαό, λέει το Σύνταγμα έχουμε ήδη λαϊκή εξουσία!).
Βέβαια, η πράξη στην Πλατεία Συντάγματος με την ιδιοκτησιακή αντίληψη του δημόσιου χώρου έδειξε άλλα, κι αυτό αποτελεί ένα τεράστιο έλλειμμα δημοκρατίας στην πολιτική του αντίληψη και ανεκτικότητας στη διαφορετικότητα και αντικατοπτρίζει και το μονοκομματικό σοσιαλισμό της μιας και μόνης θεολογικής αλήθειας που θέλει να μας επιβάλει, στον οποίο οι οργανωμένοι διαφωνούντες δεν έχουν θέση και οι διαφωνίες μπορούν να τίθενται μόνο μέσα από ένα κρατικοποιημένο κόμμα.
Είναι προφανές ότι υπάρχει διαπάλη ασχέτως που κρύβεται κάτω απ’ το χαλί (αλά ΕΣΣΔ). Άλλα λέει η Αλέκα, άλλα κάνει το ΠΑΜΕ, που μετά τρέχει να το καλύψει.
Μη μπερδευτείτε.

Οι κρανιοφόροι που κρύβουν το προσωπό τους είναι οι άγνωστοι γνωστοί της περιφρούρησης του ΠΑΜΕ στη συγκέντρωση της 20-10-11 και ο χωρίς κουκούλα προβοκάτορας της Ασφάλειας (μια και οι ασφαλίτες είναι πάντα αθώοι και δεν χρειάζεται να κρύβονται) είναι ο γνωστός άγνωστος που τις τρώει.
Κάπως αλλιώς παρουσιάζονταν τα πράματα σ’ έναν άλλον κόσμο όπου οι κακοί κουκουλοφόροι αντεξουσιαστές δέρνουν και καίνε και οι καλοί νοικοκυραίοι τις τρώνε.
Άλλαξε κάτι;