Αυτό που θα πάθουμε, μας αξίζει

Σήμερα ήταν η επέτειος απλευθέρωσης της Αλεξ/πολης. Ήταν μια ευκαιρία για να διαδηλώσει ο λαός της πόλης την αντίθεσή του προς την Τρικομματική, τη στήριξή τους προς τους καθηγητές, την απαίτησή του για δουλειά. Τίποτε απ’ αυτά δεν έγινε. Καμιά 15αριά καθηγητές μπροστά στο Δημαρχείο, φώναξαν (κι εγώ μαζί κι άλλοι 5-6 αλληλέγγυοι) μερικά συνθήματα, κυρίως το «Ελλάς Ελλήνων Επιστρατευμένων» και αυτό που θα περιμέναμε θα ήταν να ακολουθήσει ο κόσμος, να στηρίξει. Ο κόσμος όμως δεν στήριξε, προτίμησε να πάει τελικά με την Εξουσία· οι φωνές δεν ενώθηκαν. Προτίμησε να πάει μ’ αυτή την εξουσία που καθημερινά τον βιάζει, του μειώνει το μεροκάματο, το τζίρο, τα δικαιώματα. Δεν χρειαζόταν καν ο αποκλεισμός των επισήμων. Από ποιους να κινδυνεύουν;

Ζήτω η αντιφασιστική νίκη των Λαών

Σα σήμερα τέλειωσε ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος, υπεύθυνος για 80 εκ. νεκρούς, μεταξύ των οποίων 20 εκ. νεκρών στην ΕΣΣΔ και 750.000 στην Ελλάδα, το 10% του πληθυσμού των Χωρών μας, ένας πόλεμος που προκάλεσαν οι Δυτικές Δυνάμεις με τη Συμφωνία του Μονάχου ελπίζοντας να μοιράσουν μεταξύ τους ως λεία πολέμου τη Γερμανία και την ΕΣΣΔ που υπολόγιζαν να τις εξαντλήσουν στον πόλεμο, παρά τις εκκλήσεις της τελευταίας για αντιφασιστικό μέτωπο, ένας πόλεμος που τελικά εξανάγκασε τις Δυτικές Δυνάμεις να συμμαχήσουν με την ΕΣΣΔ όταν ο γερμανικός ιμπεριαλισμός έγινε όχι μόνο ανεξέλεγκτος αλλά και επικίνδυνος για την ίδια τη Δύση. Στα πλαίσια της συμμαχίας Δύσης – ΕΣΣΔ, αυτός που έδωσε τις μεγάλες μάχες, τους πολλούς νεκρούς, αυτός που τελικά κατατρόπωσε το ναζιστικό θηρίο και διασφάλισε τη Δημοκρατία στην Ευρώπη και τον κόσμο όλο, που έδωσε πνοή στα Εθνικοαπελευθερωτικά Κινήματα όλου το κόσμου ήταν ο σοβιετικός λαός, που σήμερα δυστυχώς δεν υπάρχει ως τέτοιος, θύμα κι αυτός των αγορών και της ατομικής ιδιοποίησης του πλούτου που παράγεται κοινωνικά. Κι όμως οι συνθήκες που τον έκαναν να ξεσπάσει, το ξαναμοίρασμα του κόσμου, η νέα τάξη πραγμάτων είναι σα να επαναλαμβάνονται όπως επαναλαμβάνονται κι οι κυκλικές κρίσεις του καπιταλισμού, αιώνια νομοτέλειά του και ευκαιρία για πλουτισμό των ιμπεριαλιστών πάνω στα πτώματα των λαών.