Για τον κεντρικό σχεδιασμό

Έχουμε περάσει σε μια ανώτερη φάση του εργατικού κινήματος. Οι εργαζόμενοι αρχίζουν να συνειδητοποιούν ότι ο καπιταλισμός μόνο φτώχια μπορεί να δώσει, γι’ αυτό και συμμετέχουν πιο μαζικά στις διαμαρτυρίες κατά των μέτρων της Κυβέρνησης – Κεφαλαίου – ΔΝΤ. Η πρόταση ξεπεράσματος της κρίσης δεν είναι άλλη από την κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής (αρχικά των συγκεντρωμένων) και την εργατική εξουσία.  Αντίποδας σ’ αυτή τη θέση και άριστος σύμμαχος της αστικής τάξης έρχεται η αναρχική θεώρηση της «μη εξουσίας» -σχετική αφίσα κυκλοφόρησε η ΑΚ  («Άμεση Δημοκρατία  –  Κοινωνική Αυτοδιεύθυνση  –  Μη Κατάληψη της Εξουσίας«)- που μ’ αυτό τον τρόπο διαιωνίζει την εξουσία των καπιταλιστών και ισχυροποιεί την αντίθεση των εργαζομένων προς μια νέα σοσιαλιστική κοινωνία.