Για το σοσιαλισμό και στον 21ο αιώνα!

For the socialism in the 21st Century too!

Τα 45 δεύτερα

Πριν από ένα και κάτι μήνα, όταν έψαχνα κάποιο πρόγραμμα κινητής τηλεφωνίας που να είναι κοντά στις ανάγκες μου (δεν το βρήκα τελικά) είχα ως βασικό μου κριτήριο να βρω ένα πρόγραμμα στο οποίο δεν γίνεται η ελάχιστη χρέωση των 45″ ανά κλήση, καθώς σπανίως μιλάω πάνω από 20″. Τούτο διότι στη μέχρι τότε εταιρεία που ήμουν διαπίστωσα πως ενώ είχα θεωρητικά χρόνο ομιλίας αυτός καταναλωνόταν στα μέσα της περιόδου χρέωσης χωρίς να έχω καταναλώσει αυτό τον χρόνο. Συνέχεια

27/12/2010 Posted by | Πολιτική, βεβαίως! | Σχολιάστε

Κρίση χρέους;

Αρέσκονται οι οικονομολόγοι της επιχειρηματικότητας να ονοματίζουν την κρίση του ελληνικού καπιταλισμού ως κρίση χρέους, παραβλέποντας προκλητικά την παγκόσμια έκτασή της. Και γίνονται πιστευτοί, αφού το χρέος είναι η εξωτερική μορφή της κρίσης. Η κρίση χρέους μπορεί να πάρει διάφορες μορφές. Σε μας πήρε τη μορφή κρίσης χρέους λόγω υπερτροφισμού του δημοσίου, στην Ιρλανδία λόγω υπερδανεισμού των τραπεζών (λες κι εδώ δεν δώσαμε 75 δις στις τράπεζες ως ρευστό και εγγυήσεις από το 2008), στις ΗΠΑ λόγω υπερδανεισμού των νοικοκυριών, στην Ισπανία που αναμένεται να ξεσπάσει ως κρίση υπερδανεισμού δημόσιου και ιδιωτικού χρέους.
Φαινομενικά, δηλαδή κατά την αστική αντίληψη, οι κρίσεις του καπιταλισμού ήταν πάντα κρίσεις χρέους, είτε ιδιωτικού είτε δημόσιου. Δείτε τι έγινε το ’29. Οι επιχειρηματίες δεν μπορούσαν να εκπληρώσουν τις υποχρεώσεις τους. Χρέος δηλαδή κι εκεί.

Η πραγματική αιτία της κρίσης, όμως, είναι η υπερπαραγωγή. Η υπερπαραγωγή αποτελεί υποκειμενική σχέση με την αγορά και δεν κρίνεται με βάση τις πραγματικές ανάγκες της κοινωνίας Συνέχεια

17/12/2010 Posted by | Πολιτική, βεβαίως! | Σχολιάστε

Κυριακάτικο κήρυγμα

Να γιατί δεν υπάρχει ο θεός της Βίβλου.

Ο βιβλικός θεός είναι αδύνατον να υπάρξει διότι πρόκειται για αντιφατική προσωπικότητα – οντότητα ή για την ακρίβεια οντότητα με αντιφατικές ιδιότητες που την υποβιβάζουν από θεό σε μια ύπαρξη απλώς πιο δυνατή από τον άνθρωπο, σε μια σχέση με τον άνθρωπο αντίστοιχη, π.χ. με τη σχέση ανθρώπου – προβάτου: Για το πρόβατο ο άνθρωπος είναι παντοδύναμος αλλά ο ίδιος ο άνθρωπος το ξέρει πως δεν είναι. Μπορούμε να φανταστούμε τι πλάκα παθαίνει το πρόβατο όταν ο τσομπάνης ανάβει τα φώτα στο μαντρί και διαλύεται το σκότος (μιλάμε πάντα για τα μαντριά που νομιμοποίησαν ο Τρέλλης κι ο Πολύμερος και μπορούν να πάρουν ρεύμα, τα υπόλοιπα θα παραμείνουν στο σκότος το εξώτερον -το ιδεολογικόν εννοείται-). Συνέχεια

12/12/2010 Posted by | Πολιτική, βεβαίως! | 25 Σχόλια