Ώριμη η ρήξη με την ΟΝΕ/ΕΕ

Για άλλη μια φορά επιβεβαίωσα κάτι πολύ σημαντικό: Οι Έλληνες είναι έτοιμοι για ρήξη με το Ευρώ πρωτίστως και την ΕΕ δευτερευόντως, παρά τους προβληματισμούς που έχουν για το πώς θα ξεπεραστούν οι δυσκολίες.

Σήμερα ένας γνωστός μου, μια ζωή δεξιός από παράδοση, έντιμος άνθρωπος, με υποβάθμιση του εισοδήματός του λόγω της κρίσης, ζήτησε τη γνώμη μου για τη διέξοδο απ’ αυτή τη λαίλαπα. Σίγουρα δεν ήταν έτοιμος ν’ ακούσει για σοσιαλισμό. Είναι εργαζόμενος αλλά δεξιός. Μισεί το σοσιαλισμό, τον θεωρεί τυραννικό καθεστώς. Έτσι έμαθε από τα μικράτα του. Όχι μόνο δεν ήταν έτοιμος ν’ ακούσει για σοσιαλισμό αλλά θ’ αντιδρούσε και αρνητικά και δεν θ’ άκουγε τίποτε απ’ αυτά που θα τού ‘λεγα. Ήταν όμως πανέτοιμος ν’ ακούσει για την έξοδο από το Ευρώ, για την ανάγκη ανάκτησης της εθνικής κυριαρχίας, για την αναδιάταξη της παραγωγής, για την ανασυγκρότηση της βιομηχανίας.

Είχε όμως, και δικαίως, όλους αυτούς του προβληματισμούς που η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων έχει, τι θα γίνει με τα τρόφιμα, τα φάρμακα, το πετρέλαιο, με την αντίδραση των δανειστών σε περίπτωση που σταματήσουμε να πληρώνουμε το δημόσιο χρέος.

Και πράγματι ρούφηξε σα σφουγγάρι μόλις του εξήγησα αυτό που ήδη βαθιά μέσα του ήξερε ή υποψιαζόταν, ότι το Ευρώ λειτουργεί ως ένας μηχανισμός ακραίας φτωχοποίησης του ελλ. λαού και καταλήστευσης του πλούτου, αποβιομηχάνισης της Χώρας και αποσάθρωσης της αγροτικής παραγωγής, ένας μηχανισμός παραγωγής δημοσίου και ιδιωτικού χρέους αφ’ εαυτού, που θα μας βυθίζει ολοένα και περισσότερο στη φτώχεια.

Αυτόν, λοιπόν, το εργαζόμενο, τον ιδεολογικά δεξιό τον παίρνουμε εύκολα μαζί μας για τη ρήξη με το Ευρώ. Σε καμία περίπτωση δεν τον παίρνουμε μαζί μας αυτή την περίοδο αν του μιλήσουμε για άμεση ρήξη με τον καπιταλισμό: Τον στέλνουμε στη ΧΑ. Δεν έχει πειστεί ακόμη για την αναγκαιότητα ανατροπής, οπότε τι κάνουμε; Θα τον αφήσουμε να κάθεται στα αβγά του, ή ακόμη χειρότερα στα χρυσά αβγά;

Η άποψη αυτού του εργαζόμενου για ρήξη με τον καπιταλισμό και όχι απλώς με την κορυφή του παγόβουνου, δηλ. το Ευρώ και την ΕΕ, θα ωριμάσει ακριβώς μέσα από τη διαδικασία ανάκτησης της εθν. ανεξαρτησίας, μέσα από εκείνο τον αγώνα που ενώ θα προσπαθεί να στεριώσει την ανεξαρτησία και την αξιοπρέπεια θα τον εμποδίζει η ΕΕ κι οι μηχανισμοί της. Μόνο του έρχεται. Και μπορεί στο κάτω – κάτω να μη θελήσει να προχωρήσει παραπέρα. Μπορούμε όμως μαζί μ’ αυτόν και τους σαν κι αυτόν να κάνουμε ένα βήμα μπροστά και να μην είμαστε σκλάβοι της ΕΕ, έστω ακόμη και υπ’ αυτές τις σχέσιες παραγωγής. Κι αν αυτός κι η πλειοψηφία του λαού τελικά δεν θέλουν σοσιαλισμό, ε τι να γίνει, δεν επιβάλλεται από τα πάνω και με το ζόρι. Θα κερδίσουμε όμως την ανεξαρτησία της Χώρας κι αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό. Το ζήτημα είναι ότι εμείς:
1. Θεωρούμε την εθνική ανεξαρτησία απαραίτητο όρο για να πάμε παραπέρα, αν καταφέρουμε να πείσουμε το λαό γι’ αυτό το σοσιαλιστικό περαπέρα. Δεν σπεκουλάρουμε πάνω στο συναίσθημα για εθνική ανεξαρτησία, η πρόθεσή μας είναι σοβαρή και αληθινή διότι έτσι κερδίζεται και η επόμενη μάχη.
2. Θεωρούμε ότι μέσα από την πάλη για εθνική ανεξαρτησία και αναδιάταξη της παραγωγικής βάσης οι εργαζόμενοι που σήμερα επηρεάζονται από την ιδεολογία του ατομικισμού θα κατανοήσουν στην πράξη πως για να διατηρήσουν τις κατακτήσεις τους, δηλαδή την ανεξαρτησία, την αξιοπρέπεια και το ξεπέρασμα της φτώχειας πρέπει να προχωρήσουν και παραπέρα, ένα βήμα στο σοσιαλισμό, ένα βήμα στο όνειρο.

Ρευστότητα

Υπάρχει τεχνική λύση σε περίπτωση χρηματοπιστωτικής ασφυξίας; Φυσικά και υπάρχει. Και μέσα στο ευρώ, για όσον καιρό η πλειοψηφία του λαού θέλει να είμαστε μέσα στο ευρώ. Ο χρήσιμος ΗΛΙΘΙΟΣ, βέβαια, που επιδιώκει να παραμείνει ο κόσμος σε πανικό θα φέρει αντιρρήσεις ρωτώντας: Ποια τάξη θα έχει την εξουσία. Ας τον προσπεράσουμε. Χρήσιμος εξάλλου είναι για τον ιμπεριαλισμό.

Αφιερώστε τρία λεπτά σας παρακαλώ:

1. Διατήρηση ορίου ανάληψης από τα ΑΤΜ για ένα ακόμη 10ήμερο.

2. Μετατροπή των κρατικών μετοχών των συστημικών τραπεζών (δηλ. αυτών που υπάγονται απευθείας στην ΕΚΤ) σε κοινές από προνομιούχες ώστε ν’ αποκτήσουν δικαίωμα ψήφου προκειμένου ν’ ανασυντεθούν τα Διοικητικά Συμβούλια και να επιβληθεί κρατική πλειοψηφία, ανάλογη με τη μετοχική σύνθεση.

3. Έκδοση μαγνητικών καρτών σε όσους δεν έχουν και σύνδεσή τους με τους λογαριασμούς τους στις τράπεζες.

4. Εφοδιασμός όλων των καταστημάτων που δεν έχουν ακόμη, με μηχανάκια αποδοχής μαγνητικών καρτών (είναι αυτά που δέχονται πιστωτικές και χρεωστικές κάρτες). Ο εφοδιασμός θα γίνει από το κράτος με παρακράτηση ποσοστού, π.χ. 2%, σε κάθε συναλλαγή μέχρι την εξόφληση του μηχανήματος. Μη πανικοβάλλεστε. Τα περισσότερα εμπορικά καταστήματα έχουν ήδη μηχανάκια. Δεν έχουν οι φούρνοι, τα ψιλικατζίδικα, τα περίπτερα κι οι ταξιτζήδες, ηλεκτρολόγοι, υδραυλικοί, δικηγόροι γιατροί και άλλα αμαρτωλά επαγγέλματα που δεν τα χρειαζόμαστε καθημερινά. Επείγει το θέμα με τους ταξιτζήδες που πρέπει να εφοδιαστούν πρώτοι. Αυτούς τους χρειαζόμαστε καθημερινά.

5. Νομοθετική υποχρέωση να δέχονται όλοι οι επαγγελματίες μαγνητική κάρτα εφόσον τους προταθεί. Φυσικά οι συναλλαγές σε φυσικό χαρτονόμισμα ευρώ θα είναι επίσης έγκυρες.

6. Απαγόρευση εξαγωγής κεφαλαίων. Απαγόρευση δηλαδή στο Lidl, στον Ελ. Βενιζέλο κλπ. που μας δημιουργούν πρόβλημα ρευστότητας. Κατ’ εξαίρεση για φάρμακα, πετρέλαιο, φοιτητικό συνάλλαγμα, τουριστικό μέχρι 2500 κατ’ έτος, καθώς και το εμπορικό συνάλλαγμα για τις εισαγωγές, πάντοτε με όριο. Λυπάμαι φιλελέδες μου, τα γκατζετάκια ξεχάστε τα μέχρι να εξομαλυνθεί η κατάσταση. ΔΡΑΣΤΙΚΗ ΜΕΙΩΣΗ ΦΠΑ, π.χ. στο 10%.

7. Μείωση ή αύξηση ορίου ανάληψης φυσικού χαρτονομίσματος από ΑΤΜ ανάλογα με τη ρευστότητα με υπουργική απόφαση που θα εξετάζει τις εκάστοτε συνθήκες.

8. Πληρωμή όλων των δαπανών χωρίς έγκριση μέχρι ένα ποσό, π.χ. 12.000 που είναι σήμερα, και με έγκριση για το υπερβάλλον μέσω των μαγνητικών καρτών, δηλαδή από απλή συναλλαγή στο φούρνο μέχρι τη συναλλαγή με την Εφορία. Εφόσον η Εφορία δέχεται την πίστωση από τον συναλλασσόμενο με αντίστοιχη χρέωση του τραπεζικού του λογαριασμού, δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα: πληρώνονται κανονικά και οι φόροι.

9. Συναλλαγές με μεγάλη ταχύτητα και ουρές, όπως φούρνοι, ψιλικατζίδικα, περίπτερα κλπ. ενδεχομένως να ρυθμιστούν ώστε να μη δίνεται PIN από τη μαγνητική κάρτα μέχρι ένα ποσό, π.χ. 10 Ευρώ ανά συναλλαγή και έως ενός ορίου, π.χ. 50 Ευρώ συνολικά χωρίς ΡΙΝ. Δηλαδή ο υπάλληλος απλά θα περνά την κάρτα από το μηχανάκι, θα πατά το ΟΚ και θα γίνεται η χρέωση.

10. Μ’ αυτό τον τρόπο, καθώς τα λεφτά θα μένουν εντός Ελλάδας και οι συναλλαγές θα γίνονται στο σύνολό τους αλλά θα καταπολεμηθεί τελείως και η φοροδιαφυγή, οπότε μπορούν να μειωθούν γενικά και οι φορολογικοί συντελεστές.

11. Το κυριότερο όμως είναι ότι επειδή δεν φεύγει χρήμα έξω δεν θα χρειάζεται να δανειζόμαστε ευρώπουλα από την ΕΚΤ (για την ακρίβεια κάποια στιγμή θα μπλοκάρει αλλά δεν είναι του άμεσου παρόντος). Επομένως γράφουμε στα παλιά μας τα παπούτσια και τις λεγόμενες αγορές.

12. Διασύνδεση των κεντρικών υπολογιστών των αλυσίδων λιανικής και καυσίμων με το ελεγκτικό μηχανισμό του Υπουργείου Εμπορίου ώστε να παρακολουθούνται οι τιμές και να επιβάλλεται πλαφόν σε περίπτωση κερδοσκοπίας.

Πολύ ειδυλλιακά τα περιγράφω, σωστά;

Σωστά! Υπάρχουν δυο τεράστια προβλήματα:

Α. Όλα αυτά προϋποθέτουν ότι οι λογαριασμοί που είναι συνδεμένοι με τις μαγνητικές κάρτες έχουν και χρήμα (φτώχεια καταραμένη). Ας κάνει λοιπόν το κράτος μια δωρεά 5000 Ευρώ κατ’ άτομο (εργαζόμενο, άνεργο, συνταξιούχο), ώστε να κινηθεί η αγορά. Εξάλλου θα τα πάρει και πάλι με τη φορολογία.

Β. Να αποκόψει η ΕΚΤ τις ελληνικές τράπεζες από το διεθνές σύστημα ηλεκτρονικών πληρωμών, οπότε δεν θα μπορούμε να κάνουμε online συναλλαγές και να μεταφέρουμε πιστώσεις για το εξωτερικό εμπόριο. Σ’ αυτή την περίπτωση πρέπει να γίνονται συναλλαγές με φυσικά χαρτονόμισμα ή με κλίρινγκ που όμως απαγορεύεται από τη Συνθήκη ΕΕ.

Ακόμη επιμένεις ότι μετά και από τον αλλη μια φορά γενόμενο εκβιασμό της ΕΚΤ. να αποκόψει την Ελλάδα από τις ηλεκτρονικές διεθνείς συναλλαγές και ν’ απαγορέψει τη φυσική ανταλλαγή προϊόντων με διακρατικές συμφωνίες, πρέπει να παραμείνουν στο Ευρώ και την ΕΕ;