OXI

Έμεινα άφωνος όταν διαπίστωση ότι το ΚΚΕ με τη στάση του στο δημοψήφισμα θα στηρίξει αντικειμενικά και ανεξαρτήτως προθέσεων την ντόπια παρασιτική πλουτοκρατία και τον ευρωπαϊκό ιμπεριαλισμό, αυτό το κόμμα που κατ’ εξοχήν πολέμησε ενάντια στον ιμπεριαλισμό και για την εθνική ανεξαρτησία, που έδωσε ποταμούς αίματος για το σκοπό αυτό.

Επειδή λοιπόν το Άκυρο ψηφοδέλτιο που προτείνει το ΚΚΕ να πέσει στην κάλπη, ανεξαρτήτως περιεχομένου, παραμένει Άκυρο και πριμοδοτεί το «ναι», οι θιασώτες της επίσημης γραμμής του προσπαθούν να διαστρέψουν κάθε έννοια λογικής για να δικαιολογήσουν τ’ αδικαιολόγητα.

Επί του νομικού θέματος:
Η άρνηση ενός συγκεκριμένου ερωτήματος επί δημοψηφίσματος δεν συνεπάγεται την αποδοχή μιας άλλης, αν τούτο δεν περιγράφεται ρητά. Π.χ. στο δημοψήφισμα του ’74 η ουσία του ερωτήματος ήταν «θέλετε Βασιλευομένη Δημοκρατία ή Αβασίλευτη Δημοκρατία; Αν θέλετε Βασιλευομένη ψηφίζετε ναι αν θέλετε Αβασίλευτη ψηφίζετε όχι». Σ’ εκείνο το δημοψήφισμα πράγματι το «όχι» σήμαινε Αβασίλευτη Δημοκρατία και όχι Βασιλευομένη Δικτατορία, σκέτη Δικτατορία ή Λαϊκή Δημοκρατία ή Δικτατορία του Προλεταριάτου. Έτσι είχε διατυπωθεί το ερώτημα. Επομένως όποιος ψήφιζε «όχι» ψήφιζε αβασίλευτη δημοκρατία και δεν ψήφισε κάποια άλλη δημοκρατία, π.χ. λαϊκή δημοκρατία ή δικτατορία του προλεταριάτου. Παρόλα αυτά το τότε κκε κράτησε σωστή στάση και δεν είπε ότι δεν το αφορά το ζήτημα επειδή θα συνεχίζεται και με Βασιλά και χωρίς το εκμεταλλευτικό αστικό καθεστώς.

Το ερώτημα του δημοψηφίσματος της 5ης Ιουλίου είναι αν εγκρίνουμε την πρόταση της τρόικα οπότε ψηφίζουμε «ναι» ή αν δεν εγκρίνουμε την πρόταση, οπότε ψηφίζουμε «όχι». Από πουθενά δεν συνάγεται ότι η μη έγκριση της πρότασης της Τρόικας σημαίνει αυτόματα έγκριση της πρότασης της Κυβέρνησης, και τούτο διότι δεν έχει διατυπωθεί κατ’ αυτό τον τρόπο το ερώτημα, δηλαδή ότι το «όχι» θα σημαίνει αποδοχή των προτάσεων της Κυβέρνησης, όπως αντιθέτως το ’74 το «όχι» σήμαινε αναγκαστικά αβασίλευτη δημοκρατία. Περαιτέρω αποτελεί και ουσιαστικό νομικό λόγο να μη συνεπάγεται πως το «όχι» στη Τρόικα σημαίνει «ναι» στην κυβερνητική πρόταση διότι η πρόταση αυτή έχει έχει τεθεί κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων κατά τις οποίες γίνονται αμοιβαίες υποχωρήσεις. Αποτελεί νομικό θέσφατο ότι όταν αποτυγχάνει μια διαπραγμάτευση κανένα μέρος δεν δεσμεύεται από τις προτάσεις που προέβαλε ούτε αποτελούν οι προτάσεις αυτές κάποιου είδους ομολογία ή επιτρέπεται να χρησιμοποιηθούν εις βάρος του προτείνοντος.

Επί του πολιτικού θέματος
Αν νικήσει το «ναι», θα εφαρμοστούν το μέτρα της τρόικας, 11 δις αυτό είναι δεδομένο και μάλλον θα οδηγηθούμε σε παραίτηση της Κυβέρνησης και εκλογές.
Αν νικήσει το ΟΧΙ με μικρή διαφορά, τότε η Κυβέρνηση δεν θα έχει τη δυνατότητα να διαπραγματευτεί κάτι άλλο εκτός από τη πρόταση που προέβαλε.
Αν νικήσει το ΟΧΙ με τεράστια διαφορά, μ΄ ένα 70%-80%, τότε τα Μνημόνια θα είναι παρελθόν. Ο Τσίπρας δεν θα μπορεί από πολιτικής απόψεως λόγω της λαϊκής πίεσης να προτείνει ούτε αυτά ούτε άλλα μέτρα· ανοίγει ο δρόμος για τη μονομερή καταγγελία των δανειακών συμβάσεων, των Μνημονίων, τη στάση πληρωμών και την έξοδο από το ευρώ και την ΕΕ, όχι επειδή το θέλει ο Τσίπρας ή επειδή θα πραγματοποιηθεί άμεσα λόγω του ερωτήματος του δημοψηφίσματος, αλλά ο λαός με την ψήφο του αυτή έχει δρομολογήσει τέτοιες εξελίξεις, δηλαδή έχει οξύνει την ταξική πάλη.
Αλλά κι αυτό να μη γίνει, ποιος είπε ότι η Κυβέρνηση δεν θα έχει την πολιτική υποχρέωση να φέρει σε νέο δημοψήφισμα τη όποια νέα συμφωνία κάνει;

Το ΚΚΕ, όμως, δυστυχώς αποφάσισε να μη στηρίξει μια ευρεία νίκη του ΟΧΙ, ώστε να απαλλαγούμε οριστικά και από Μνημόνια και από ΕΕ αλλά ψηφίζοντας άκυρο να στηρίξει τη νίκη του «ναι» ή να επέλθει μια μικρή νίκη του ΟΧΙ και μάλιστα με ψήφους της ΧΑ αν είναι κάτω από 57% με ό,τι σημαίνει αυτό, με αποτέλεσμα να υπάρχει κίνδυνος να περάσει η ενδοτική πρόταση της Κυβέρνησης είτε ακόμη χειρότερα η πρόταση των δανειστών, αν νικήσει το «ναι».

Να λοιπόν με ποιον τρόπο στην πράξη και πέρα από τα παχιά λόγια, λύκος εν δέρματι προβάτου δυστυχώς, η επίσημη γραμμή του ΚΚΕ στηρίζει και τη ντόπια αστική τάξη και τον ευρωπαϊκό ιμπεριαλισμό και στρέφεται άμεσα ενάντια στην αποτίναξη των Μνημονίων και της Τρόικας.

Όλα τ’ άλλα είναι παχιά λόγια ν’ αγαπιόμαστε, ψευτοεπαναστατικά, ψευτοκομμουνιστικά, για να χρυσώσουν το χάπι της υποταγής του επίσημου ΚΚΕ (και όχι εμάς που αποτελούμε τον πολύ κόσμο του και θα το βγάλουμε τελικά ασπροπρόσωπο ψηφίζοντας ΕΓΚΥΡΟ ΟΧΙ,) στους σχεδιασμούς της ντόπιας παρασιτικής πλουτοκρατίας και του ευρωπαϊκού ιμπεριαλισμού.