Αγροτικές κινητοποιήσεις

Όταν ο αδύναμος αποκλείει τους δρόμους είναι ένοχος.
Όταν η τράπεζα σού επιβάλλει εξωφρενικά επιτόκια και ανατοκισμούς, ε… τότε αυτή έχει το δικαίωμα να το κάνει διότι δεν κλείνει τους δρόμους. Απλώς κλείνει σπίτια και μάλιστα με τη δύναμη του κράτους αφού τσάκα – τσάκα σου βγάζει τη διαταγή πληρωμής και επιβάλλει κατάσχεση. Αυτή γιατί έχει το δικαίωμα να κλείνει σπίτια; Μα γιατί το κεφάλαιο είναι δικό της, θ’ απαντήσει ο αφελής φιλελεύθερος. Για να δούμε όμως στα γρήγορα πώς το μάζεψε αυτό το κεφάλαιο, πόσο τίμια και θεμιτά:

Η Τράπεζα ή το Μονοπώλιο (ή Καρτέλ αν το προτιμάνε οι «φιλελεύθεροι», το ίδιο είναι) επιβάλλουν τις τιμές και τα επιτόκια που γουστάρουν.

Επίκαιρο παράδειγμα το ψωμί, μια και μιλάμε για αγρότες:
1.200 γρ. στάρι βγάζουν 1 κιλό ψωμί. Πόσο είπες ότι έχει σήμερα το ψωμί;

Προαναγγελία δολοφονίας μεταναστών

ΕΠΕΙΓΟΝ!
Να ληφθούν άμεσα μέσα αντίδρασης – αντίστασης.

Με μια κατάπτυστη ανακοίνωσή της η «Ένωση Αστυνομικών Υπαλλήλων Έβρου» προαναγγέλλει τη δολοφονία μεταναστών & προσφύγων που κρατούνται στο «Κέντρο Φιλοξενίας Κυπρίνου», διαμαρτυρόμενη για την «κακή συμπεριφορά» των κρατουμένων έναντι των φυλάκων. Δηλαδή οι οπλισμένοι διαμαρτύρονται ότι κινδυνεύουν από τους άοπλους και εξαθλιωμένους. Διαμαρτύρονται επίσης εναντίον των οργανώσεων που επισκέπτονται τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, διαμαρτύρονται ακόμη και εναντίον αυτής της ίδιας της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες που τους ενημερώνουν για την άσκηση των δικαιωμάτων τους, ισχυριζόμενοι ότι συμβουλεύουν τους πρόσφυγες & μετανάστες σε απεργίες πείνας και απόρριψη της τροφής.

Καταλήγουν βέβαια ότι «κάποια στιγμή μπορεί να συμβεί κάποια απρόοπτη ιστορία» (να χαρώ εγώ σύνταξη) αφού τα όριά τους έχουν ξεπεραστεί, που πάει να πει ότι προαναγγέλλουν τη δολοφονία μεταναστών & προσφύγων.

Και σα να μην έφτανε αυτό η ακροδεξιά τοπική εφημερίδα της Αλεξ/πολης «Επαρχιακός Τύπος», η εφημερίδα που πάντοτε αποτελούσε το μακρύ χέρι της Ασφάλειας και Γραφείο Τύπου της, η εφημερίδα που εξυμνούσε τη Χούντα και χαφιέδιζε τον κόσμο εκείνη την εποχή, η εφημερίδα που μαζί με την άλλη φασιστοφυλλάδα προπαγανδίζει τα χρυσωρυχεία και τον αγωγό, για άλλη μια φορά πιστή στο καθήκον της ως θεραπαινίδα της αστικής εξουσίας προβάλλει την ανακοίνωση των Αστυνομικών με τον τίτλο «Αγανακτισμένοι οι αστυνομικοί»! Αγανακτισμένοι οι θύτες κι όχι τα θύματα, αν είναι ποτέ δυνατόν! Αγανακτισμένοι οι βασανιστές επειδή οι κρατούμενοι διαμαρτύρονται, αγανακτισμένοι οι ΕΣΑτζήδες επειδή δεν κάθονται καλά οι Παναγούληδες, αγανακτισμένοι οι ταγματασφαλίτες επειδή οι αντιστασιακοί δε φανερώνονται για να τους πιάσουν, αγανακτισμένοι οι χασάπηδες που το ζώο δεν κάθεται να το σφάξουν. Φτου του!

Οφείλουμε να αντιδράσουμε άμεσα. Να προστατεύσουμε τους κρατούμενους από το κίνδυνο που διατρέχουν. Να καταγγείλουμε σε όλη την κοινωνία την ανάλγητη συμπεριφορά της Αστυνομίας, σύμφυτη προς το ρόλο της. Να επισημάνουμε σε όλους ότι αν συμβεί κάτι δεν θα πρόκειται για αμέλεια αλλά για προμελετημένη ενέργεια.

Ε, όχι εκεί που μας χρωστούσαν να μας πάρουν και το βόδι.

Μπορείτε να δείτε πατώντας εδώ το κατάπτυστο δημοσίευμα.

Εγχειρίδιο Πολιτικής Οικονομίας του Ζαν Μπαμπύ

Κατεβάστε τα δύο τεύχη του Εγχειριδίου Πολιτικής Οικονομίας του Ζαν Μπαμπύ. Ένα πολύτιμο, εύχρηστο, ολοκληρωμένο και συνοπτικό εγχειρίδιο που διαβάζεται μονορούφι:

http://www.scribd.com/doc/25066271/POLITIKH-OIKONOMIA-Jean-Baby-A
http://www.scribd.com/doc/25066676/POLITIKH-OIKONOMIA-Jean-Baby-b

Καλό διάβασμα.

Φιλελεύθερο θράσος

Πώς μπορούν να υπάρχουν εργαζόμενοι που να υποστηρίζουν την πιο σκληρή τρέχουσα μορφή του καπιταλισμού, τον φιλελευθερισμό; Κι όμως υπάρχουν. Είναι οι εργαζόμενοι που υποστηρίζουν τη Φιλελεύθερη Συμμαχία, που υποστηρίζουν δηλαδή ότι πρέπει να παραμείνουν σκλάβοι των αφεντικών τους για να έχουν μια μπουκιά ψωμί. Είναι αυτοί που λένε πως το αφεντικό θα γίνει πονόψυχος και θα δώσει κάποια από τα κέρδη του και στον εργαζόμενο, ώστε να βελτιωθεί η βιοτική του θέση. Διότι όπως είναι γνωστό, ο κόσμος έχει πήξει από πονόψυχα αφεντικά που μέλημά τους είναι πώς θα πλουτίσουν οι εργαζόμενοί τους, και τόσα χρόνια μοιράζουν τον πλούτο τους, και, διάολε, μόνο στην Ελλάδα δεν έχουμε καταφέρει να έχουμε τέτοια αφεντικά!