Για το σοσιαλισμό και στον 21ο αιώνα!

For the socialism in the 21st Century too!

Εθνική μυθολογία

Συκοφαντήστε, συκοφαντήστε, στο τέλος κάτι θα μείνει. Αυτή τη βασική αρχή του Γκέμπελς ασπάστηκαν, ποιοι άλλοι, οι έλληνες ομοϊδεάτες του και πολιτικοί απόγονοι των ντόπιων συνεργατών του, προκειμένου να φτιάξουν τη θεωρία περί της κατατρεγμένης πλην υπερηφάνου ελληνικής φυλής. Ανάμεσα στα ψέματά τους κυριαρχεί εδώ και μια δεκαετία μια δήθεν αναφορά του Χένρι Κίσινγκερ, πρώην υπουργού εξωτερικών των ΗΠΑ, αποδιδόμενη σ’ αυτόν λόγω της εβραϊκής καταγωγής του: «Ο Ελληνικός λαός είναι ατίθασος και γι’ αυτό πρέπει να τον πλήξουμε βαθιά στις πολιτιστικές του ρίζες. Τότε ίσως συνετισθεί. Εννοώ δηλαδή να πλήξουμε τη γλώσσα, τη θρησκεία, τα πνευματικά και ιστορικά του αποθέματα, ώστε να εξουδετερώσουμε κάθε δυνατότητά του να αναπτυχθεί, να διακριθεί, να επικρατήσει, για να μη μας παρενοχλεί στα Βαλκάνια, να μη μας παρενοχλεί στην ανατολική Μεσόγειο, στη Μέση Ανατολή, σε ότι αυτή τη νευραλγική περιοχή μεγάλης στρατηγικής σημασίας για μας, για την πολιτική των ΗΠΑ».
Ο Κίσινγκερ έχει τεράστιες προσωπικές ευθύνες στην έκφραση των συμφερόντων των ΗΠΑ ως προς διαμόρφωση της παγκόσμιας ιστορίας. Είναι αυτός που οργάνωσε τους βομβαρδισμούς με Ναπάλμ στο Βιετνάμ & την Καμπότζη, το πραξικόπημα στη Χιλή, τον πόλεμο στην Αγκόλα, όλους τους περιφερειακούς πολέμους της εποχής του και, για να μη ξεχνάμε, έδωσε το πράσινο φως στην Τουρκία να εισβάλει στην Κύπρο, παραπλανώντας ταυτόχρονα τους χουντικούς. Η ευρείας κλίμακας δολοφονική δράση του επιβραβεύτηκε με το Νόμπελ Ειρήνης, όπως κι άλλων δολοφόνων σαν το Σαντάτ και τον Μπέγκιν παλιότερα και τον Γκορ και Καρτερ πρόσφατα. Ο Κίσινγκερ οφείλει έναντι της ανθρωπότητας να λογοδοτήσει για τα εγκλήματά του• κι αν όμως δεν συμβεί τούτο, όπως είναι και το πιο πιθανό, το όνομά του θα γραφεί με μελανά γράμματα στην ιστορία της ανθρωπότητας, όπως και των σφαγέων ναζί.
Ακριβώς οφείλει να λογοδοτήσει για τα τεράστια εγκλήματα που διέπραξε και όχι για δηλώσεις που ποτέ δεν έκανε, διότι την παραπάνω δήλωση ο Κίσινγκερ, απ’ ό,τι φαίνεται, δεν την έκανε ποτέ.

Η φιλειρηνική δράση του Κίσινγκερ σε κίνηση

Κι όμως οι έλληνες εθνικιστές, προκειμένου να δημιουργήσουν φανταστικούς εχθρούς, όπως κάνουν οι πάσης φύσεως εθνικισμοί, έβαλαν την παραπάνω δήλωση στα χείλη του Κίσινγκερ, ακριβώς για να επιβεβαιωθεί η γνώμη τους ότι ο κύριος εχθρός του ελληνισμού είναι οι εβραίοι οι οποίοι στηρίζονται από τις ΗΠΑ. Μια πρόχειρη έρευνα στο Ίντερνετ δείχνει ότι δεν υπάρχει απολύτως καμία ανεξάρτητη πηγή από την οποία να προκύπτει ότι διατυπώθηκε αυτή η δήλωση. Για την ακρίβεια τα 20 πρώτα αποτελέσματα στη μηχανή αναζήτησης “Google” βγάζουν ιστοσελίδες που τις διαχειρίζονται Έλληνες εθνικιστές ή φασιστικά φόρουμ (π.χ. «Λευκή Περηφάνια»!) όπου ο καθένας γράφει το μακρύ του και το κοντό του. Πολύ περισσότερο μάλιστα, ακόμη και σ’ αυτές τις αναφορές υπάρχουν αντιφάσεις: Άλλη αναφέρει ότι η δήλωση αναπαράχθηκε από τον καθηγητή Χ. Γιανναρά στον Οικονομικό Ταχυδρόμο της 14-8-97, άλλη από τον ίδιο στην Καθημερινή την 24-8-97, άλλη ότι ο Κίσινγκερ το είπε στο μακαρίτη Π. Μπακογιάννη σε συνέντευξή του. Μάλιστα η συνομωσιολογία αναφέρει ότι η δήλωση αυτή διατυπώθηκε σε συνεδρίαση της λέσχης Bilderberg, στην οποία όμως ούτε πρακτικά τηρούνται ούτε έλληνες εθνικιστές καλούνται να την παρακολουθήσουν (ή μήπως καλούνται;).
Αυτή η ψευδής είδηση το τελευταίο έτος άρχισε να αναπαράγεται ευρύτατα, και μάλιστα επανειλημμένα και στον τοπικό τύπο, και αφενός μεν συγκαλύπτει την πραγματική εγκληματική δραστηριότητα του Κίσινγκερ αφετέρου δε προάγει το φυλετικό μίσος και την μεταφυσική αντίληψη της ιστορίας, ότι δήθεν μια παγκόσμια συνομωσία κατατρέχει τον ελληνισμό και γι’ αυτό δεν μπορεί να ορθοποδήσει, δικαιολογώντας έτσι την ευρύτατη φτώχεια που πλήττει σήμερα την πλειοψηφία του ελληνικού λαού.
Δυστυχώς την 8-4-08 αυτή την είδηση αναπαρήγαγε και ο Λάκης Λαζόπουλος στην εβδομαδιαία τηλεοπτική εκπομπή του, πέφτοντας εύκολο θύμα της ναζιστικής προπαγάνδας. Καλύτερη διαφήμιση στην ακροδεξιά δεν θα μπορούσε να γίνει από ένας άνθρωπο που διακηρύσσει σε όλους τους τόνους ότι είναι δημοκράτης και προοδευτικός. Είναι τόσο μεγάλη η εμβέλειά του ως καλλιτέχνη και τόσο διεισδυτικός ο λόγος του, που στα χείλη του το ψέμα φαντάζει για αλήθεια και μάλιστα αυτό το ψέμα νομιμοποιείται ακόμη περισσότερο γιατί καλύπτεται με το μανδύα της προοδευτικότητας και του κύρους ενός σπουδαίου καλλιτέχνη. Ο Λ. Λαζόπουλος έπεσε εύκολο θύμα του εθνικισμού όντας σε αλληλουχία με τις προηγούμενες διακηρύξεις του για το μακεδονικό και την ονομασία της ΠΓΔΜ. Όταν κάποιος θεωρεί ότι όλη η υφήλιος έχει συνωμοτήσει εναντίον του για να «ρίξει» τη Χώρα του ως προς την ονομασία της γείτονος, τότε πολύ εύκολα μπορεί να προσχωρήσει σε θεωρίες συνωμοσίας. Είναι το φυσικό επόμενο σκαλοπάτι.
Ο εθνικισμός ζει μόνο με ψέματα, των οποίων, δυστυχώς, τα κοντά ποδάρια μετατρέπονται σε μακριά μέσω της γκεμπελίστικης προπαγανδιστικής διαρκούς επανάληψης που κάνει το ψέμα να μοιάζει με αλήθεια. Όλοι οι εργαζόμενοι οφείλουμε να καταπολεμήσουμε το φυλετικό μίσος και τα ψεύδη στα οποία στηρίζεται διότι διαφορετικά θα οδηγηθούμε σε αδιέξοδα και πολέμους. Όλοι οι εργαζόμενοι οφείλουμε να θέτουμε τα γεγονότα στην πραγματική τους βάση και ν’ απορρίπτουμε τη μεταφυσική και τη συνομωσιολογία ως μέθοδο ανάλυσης της φτώχειας και της ανέχειάς μας διότι έτσι αποκρύπτεται ο πραγματικός ένοχος που δεν είναι άλλος από την αδηφάγο οικονομία της αγοράς. Ο Λ. Λαζόπουλος οφείλει, πρώτ’ απ’ όλα έναντι της αξιοπιστίας του, ν’ αποκαταστήσει την αλήθεια αναθεωρώντας όλα τα συμπεράσματα που έβγαλε με βάση το ψέμα αυτό και να τοποθετήσει τον Κίσινγκερ εκεί που πραγματικά του αξίζει, όχι στην κορυφή του φυλετικού μίσους αλλά στην κορυφή των εγκληματιών κατά της ανθρωπότητας.

09/04/2008 - Posted by | Πολιτική, βεβαίως!

1 σχόλιο »

  1. Ψάχνοντας στο Ίντερνετ, βρήκα το παρακάτω ενδιαφέρον ρεπορτάζ για το θέμα της περίφημης «ανθελληνικής δήλωσης» του Κίσινγκερ.

    Μια διαχρονική «δήλωση»

    Υπήρξε αναμφίβολα η συνωμοτική θεωρία της δεκαετίας. Ο λόγος για την περιβόητη «δήλωση Κίσινγκερ», που -παρά την οφθαλμοφανή πλαστότητά της- περιφέρθηκε (και εν μέρει εξακολουθεί να περιφέρεται) ως μέγα ντοκουμέντο από ΜΜΕ σε ΜΜΕ, «αποδεικνύοντας»:

    (α) ότι οι Ελληνες, ως τέτοιοι, αποτελούμε έναν από τους βασικούς στόχους των «σκοτεινών κέντρων» της παγκόσμιας πολιτικής, και (β) ότι βασικό όχημα αυτής της επίθεσης συνιστά η προσπάθεια των παραπάνω σκοτεινών κύκλων να αποκοπεί ο «ελληνισμός» από τις «ρίζες» της γλωσσικής, θρησκευτικής, κ.λπ. παράδοσής του.

    Ο ρόλος του ίδιου του Κίσινγκερ στην όλη μυθοπλασία είναι προφανής: εκτός από νεκροθάφτης της ενιαίας Κύπρου το 1974, ο μυστικοπαθής πάλαι ποτέ σύμβουλος Εθνικής Ασφαλείας και υπουργός Εξωτερικών του Νίξον έχει το επιπλέον «προσόν» της γερμανοεβραϊκής καταγωγής, που λειτουργεί προωθητικά για όσες συνωμοτικές θεωρίες δεν αρκούνται στον απλό αντιαμερικανισμό. Εξυπακούεται, βέβαια, ότι πρώτο θύμα αυτής της παραφιλολογίας είναι η προσπάθεια για μια ορθολογική ανάλυση της ίδιας της ιμπεριαλιστικής πολιτικής των ΗΠΑ.

    Ας επιστρέψουμε, όμως, στο ιστορικό της «δήλωσης». Ηταν Φεβρουάριος του 1997, όταν το περιοδικό «Νέμεσις» της Λιάνας Κανέλλη δημοσίευσε, ως ένθετο σε μια πολυσέλιδη συνέντευξη με τον αρχιεπίσκοπο Κύπρου, το παρακάτω «απόσπασμα ομιλίας του Χένρι Κίσινγκερ από [sic] τη βράβευσή του από προσωπικότητες του επιχειρηματικού κόσμου των ΗΠΑ στην Ουάσιγκτον», που (υποτίθεται ότι) είχε γίνει το Σεπτέμβριο του 1994:

    «Ο ελληνικός λαός είναι δυσκολοκυβέρνητος και γι’ αυτό πρέπει να τον πλήξουμε βαθιά στις πολιτισμικές του ρίζες. Τότε ίσως συνετισθεί. Εννοώ, δηλαδή, να πλήξουμε τη γλώσσα, τη θρησκεία, τα πνευματικά και ιστορικά του αποθέματα, ώστε να εξουδετερώσουμε κάθε δυνατότητά του να αναπτυχθεί, να διακριθεί, να επικρατήσει, για να μη μας παρενοχλεί στα Βαλκάνια, να μη μας παρενοχλεί στην Ανατολική Μεσόγειο, στη Μέση Ανατολή, σε όλη αυτή τη νευραλγική περιοχή μεγάλης στρατηγικής σημασίας για μας, για την πολιτική των ΗΠΑ».

    Ως πηγή του δημοσιεύματος υποδεικνύεται η αγγλόγλωσση τουρκική εφημερίδα «Turkish Daily News» της 17.2.97.

    Παρά τον προφανή παραλογισμό του, το «ντοκουμέντο» έγινε πανηγυρικά δεκτό από μια πλειάδα αναλυτών που έσπευσαν, αντιγράφοντας ο ένας τον άλλο, να το επικαλεστούν ως το απόλυτο επιχείρημα υπέρ της «ανάγκης» για «εθνική καθαρότητα»: από το «Νέμεσις», η «δήλωση Κίσινγκερ» περνά έτσι στο «Χρόνο» της Κομοτηνής (12.3.97) κι από κει στο επετειακό μήνυμα Σαρτζετάκη για την 25η Μαρτίου, την «Εστία» και τα «Πολιτικά Θέματα» (30.5.97) ταυτόχρονα την αναδημοσιεύουν αλυσιδωτά η «Ελεύθερη Ωρα», το «Δικαίωμα» (3.1997), ο «Οικονομικός Ταχυδρόμος» (14.8.97) και, στο «Βήμα», οι Χρήστος Γιανναράς (24.8.97) και Μάριος Πλωρίτης (31.8.97). Καθένας προσθέτει και το δικό του «ερμηνευτικό» αλατοπίπερο, με κοινή συσισταμένη την «απόδειξη» της «συνωμοσίας» από τα ίδια τα πράγματα: η «αδιαφορία στην Ελλάδα για την προκλητικά ωμή δήλωση
    του Κίσινγκερ», γράφει χαρακτηριστικά ο Γιανναράς, «είναι απτή απόδειξη ότι η στρατηγική που εισηγήθηκε ο πολύς Χένρι έχει τεθεί σε εφαρμογή με εντυπωσιακά κιόλας αποτελέσματα»…

    -Τι κι αν η «δήλωση» διαψεύσθηκε (ως γεγονός και ως περιεχόμενο) γραπτώς από τον ίδιο τον Κίσινγκερ («Πολιτικά Θέματα» 13.6.97);

    -Τι κι αν η πρωτότυπη «πηγή» της ακόμη αναζητείται, όπως αμήχανα ομολογεί εκ των υστέρων η ίδια η Κανέλλη («Νέμεσις» 10.1997), απορώντας που «δεν βρίσκεται το φύλλο αυτό» της «Turkish Daily News» ούτε στο Ιντερνετ ούτε στα γραφεία της εφημερίδας;

    Οσοι προσπάθησαν να εξηγήσουν την απάτη, όπως ο καθηγητής Ν. Αλιβιζάτος, λοιδωρούνται σαν «τοποτηρητές και αμύντορες εν Ελλάδι της υπολήψεως του Κίσινγκερ» (Χρ. Σαρτζετάκης), ενώ το πλαστό «ντοκουμέντο» θα υιοθετήσουν και αρθρογράφοι όπως ο Κ. Μπέης («Ε» 15.10.97), ο Στ. Παπαθεμελής («Βήμα» 2.8.98) ή ο Ν.Ψυρούκης («Ελλοπία» 11.1998). Γιατί να πιστέψει κανείς τον πάλαι ποτέ «μάγο» της αμερικανικής διπλωματίας;

    Κι όμως… Η καλύτερη απόδειξη για την πλαστότητα της «δήλωσης» είναι το γεγονός ότι αυτή είχε δημοσιευθεί οκτώ τουλάχιστον χρόνια πριν από τότε που υποτίθεται πως έγινε! Στην «Ελευθεροτυπία» της 26.1.1987, ο δικηγόρος Θ. Σταυρόπουλος τη χρησιμοποιεί -κι αυτός- ως επιχείρημα για την «ανάγκη» επιστροφής των αρχαίων στα γυμνάσια. Η μόνη διαφορά, εδώ, αφορά τη χρονολόγησή της: Νοέμβριος του 1973, «ακριβώς μετά τη σφαγή του Πολυτεχνείου»…

    (Ελευθεροτυπία, 1/4/2001)

    Σχόλιο από antrikos | 10/04/2008 | Απάντηση


Σχολιάστε