Κατατέθηκε προσφυγή κατά του Κτηματολογίου

Κατατέθηκε σήμερα στο Πρωτοδικείο Αλεξ/πολης η αίτηση ασφαλιστικών μέτρων κατά του Οργανισμού Κτηματολογίου και της Ανώνυμης Εταιρείας «Κτηματολόγιο Α.Ε.«. Τη διαδικασία αυτή κινούμε 35 άτομα, που έχουμε «εγγραπτέα δικαιώματα», κατά βάση κατοικίες, στην περιοχή της Αλεξ/πολης, ζητώντας να υποχρεωθεί η «Κτηματολόγιο Α.Ε.» και ο «Ο.Κ.Χ.Ε» να παραλάβουν τις δηλώσεις μας χωρίς την καταβολή του ποσού των 35 (+20) Ευρώ. Δικάσιμος ορίστηκε η 30-7-08.

Από την αρχή καταβλήθηκε προσπάθεια ώστε οι αιτούντες να είμαστε πολλοί όχι μόνο για να επιμεριστούν τα έξοδα αλλά και για να δημιουργηθεί αξιόλογη κοινωνική πίεση, ώστε να καταστεί αντιληπτό από ευρύτερα κοινωνικά στρώματα το μέγεθος της ληστείας που διεξάγεται εις βάρος των ιδιοκτητών ακινήτων οι οποίοι κατά κανόνα ανήκουμε στα φτωχά και μεσαία κοινωνικά στρώματα και η συνήθης ιδιοκτησία μας είναι αυτό το ίδιο σπίτι που μένουμε.

Δυστυχώς η μέχρι σήμερα πρακτική έδειξε ότι μεγάλο τμήμα του λαού οδηγήθηκε άκριτα και ομαδόν στην υποβολή των δηλώσεων,

ΕΘΝΙΚΟ ΧΡΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ

Σύνταγμα της Ελλάδας, άρθρο 24, παράγραφος 2, εδάφιο β΄: Η σύνταξη εθνικού κτηματολογίου συνιστά υποχρέωση του κράτους.

Να ένα από τα συντομότερα ανέκδοτα. Αν και γελάει μόνο ο πλούσιος ενώ κλαίει ο φτωχός, κι ο τροχός δεν αναμένεται να γυρίσει σύντομα. Για άλλη μια φορά στη ζωή μας μάς παρουσιάζεται η τουλάχιστον διπλή διαλεκτική όψη των πραγμάτων. Τίποτε δεν είναι στατικό τίποτε δεν είναι μονοσήμαντο. Δυστυχώς, για να γελάσουμε πρέπει να ‘μαστε απ’ τη μεριά των κερδισμένων.

Πέρασε ήδη μια βδομάδα που ξεκίνησε η υποβολή δηλώσεων για τη δημιουργία κατά τόπους Εθνικού Κτηματολογίου και οι μοναδικές διαμαρτυρίες που βλέπουμε ή τουλάχιστον αυτές που προβάλλουν τα ΜΜΕ για να μη θιγούν τα αφεντικά τους, είναι ο συνωστισμός, η ταλαιπωρία, η ανοργανωσιά κι η ζέστη. Κανείς, άραγε, δεν σκέφτηκε να διακηρύξει το αυτονόητο, ότι η σύνταξη εθνικού κτηματολογίου αποτελεί υποχρέωση του κράτους;

ΚΡΑΤΙΚΗ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ

Η υποχρέωση αυτή έχει συγκεκριμένο περιεχόμενο: «Ανεξάρτητα, αν στις υποχρεώσεις αυτές αντιστοιχούν ή όχι αξιώσεις των ενδιαφερομένων, οι υποχρεώσεις αυτές δεν έχουν πάντως κατευθυντήριο ή προγραμματικό μόνο χαρακτήρα· οι διατάξεις του Συντάγματος δεν είναι ποτέ απλές πολιτικές ευχές. Οι υποχρεώσεις που επιβάλλουν στο κράτος δεν είναι απλώς ηθικές ή πολιτικές αλλά νομικές»,[1] που σημαίνει ότι το κράτος έχει αναλάβει την πρωτογενή υποχρέωση να εκπληρώσει ορισμένη παροχή στους πολίτες του.

Είναι λοιπόν σαφές ότι η πρωτογενής ανάληψη συγκεκριμένης νομικής υποχρέωσης από το κράτος προς τους πολίτες του οριοθετεί τα πλαίσια της ευθύνης του,